Лінкі ўнівэрсальнага доступу

У Беларусі ўхвалілі закон, які абмяжоўвае былым палітвязьням права працаваць зь дзецьмі


Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу. Ілюстрацыйнае фота
Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу. Ілюстрацыйнае фота

Закон пералічвае артыкулы Крымінальнага кодэксу (КК), прысуд паводле якіх вядзе да абмежаваньня на працу зь дзецьмі. У яго трапілі многія артыкулы, паводле якіх судзяць праціўнікаў уладаў і ўдзельнікаў пратэстаў.

16 ліпеня на Нацыянальным праўным інтэрнэт-партале апублікавалі Закон «Аб зьмене законаў у пытаньнях забесьпячэньня правоў дзяцей», прыняты 12 ліпеня.

Паводле ацэнкі беларускіх праваабаронцаў, закон абмяжоўвае права на працу зь дзецьмі тым беларусам, якія бралі ўдзел у пратэстах 2020-га і наступных гадоў.

Асноўныя палажэньні закону «Аб зьмене законаў у пытаньнях забесьпячэньня правоў дзяцей» набудуць моц праз паўгоду, але частка — адразу пасьля апублікаваньня. Зьмены закранаюць Кодэкс аб шлюбе і сям’і, законы «Аб правах дзіцяці», «Аб гарантыях у сацыяльнай абароне дзяцей-сірот, дзяцей, якія засталіся без апекі бацькоў, а таксама асобаў зь ліку дзяцей-сірот і дзяцей, якія засталіся без апекі бацькоў», «Аб фізычнай культуры і спорце».

Дакумэнт удакладняе пералік артыкулаў КК, прысуд паводле якіх вядзе да абмежаваньня на працу зь дзецьмі. У прыватнасьці, пад забарону трапляюць фізычныя асобы, для якіх уступіў у законную сілу прысуд за ўчыненьне злачынстваў так званай «экстрэмісцкай накіраванасьці». Пад абмежаваньні трапілі асуджаныя паводле арт. 139, 145–147, 154, ч. 2 і 3 арт. 165, арт. 172, ч. 2 арт. 173, арт. 181–182, 187 КК.

Яшчэ на стадыі абмеркаваньня законапраекту праваабаронцы казалі, што прыняцьцё закону ў прапанаваным выглядзе зробіць больш жорсткімі і без таго драконаўскія правілы дазволу на пэдагагічную працу людзям, асуджаным за так званыя «злачынствы экстрэмісцкага характару». Пра гэта раней казаў юрыст Праваабарончага цэнтру «Вясна» Павал Сапелка:

«Папраўдзе гэта ўжо азначала пазбаўленьне права на прафэсію: напрыклад, асуджаны паводле арт. 342 КК за ўдзел у мірнай акцыі пратэсту настаўнік ня можа займацца пэдагагічнай дзейнасьцю, адбываючы крымінальнае пакараньне (дапусьцім, 2–3 гады), на працягу тэрміну суджанасьці (два гады) і пяць год пасьля пагашэньня суджанасьці, разам — каля 10 гадоў. Асуджаныя за заклікі да санкцыяў у інтэрнэце пазбаўленыя права на пэдагагічную дзейнасьць ня менш як на 14 гадоў (чатыры гады пазбаўленьня волі — мінімальная санкцыя паводле ч. 3 арт. 361 КК, пяць гадоў — тэрмін пагашэньня суджанасьці, пяць гадоў — тэрмін, прадугледжаны Законам «Аб процідзеяньні экстрэмізму»), — сказаў Павал Сапелка.

Паводле праваабаронцы, з прыняцьцем закону ў прапанаваным выглядзе праўная сытуацыя толькі пагоршыцца.

«Рэжым пайшоў далей: забарона стала бестэрміновай і распаўсюдзілася на ўсе формы працы зь дзецьмі, што зробіць больш жорсткімі і без таго драконаўскія правілы. Абмежавальныя меры на тэрмін, які перавышае тэрмін суджанасьці, маюць няпраўны характар: у адпаведнасьці з артыкулам 99 Крымінальнага кодэксу пагашэньне або зьняцьце суджанасьці анулюе праўныя наступствы крымінальнай адказнасьці. Закон „Аб супрацьдзеяньні экстрэмізму“ ўводзіць гранічны тэрмін абмежаваньняў на пэдагагічную дзейнасьць (у частцы рэалізацыі зьместу адукацыйных праграмаў)», — мяркуе юрыст «Вясны» Павал Сапелка.

У пераліку артыкулаў Крымінальнага кодэксу, якія паводле новага закону стануць падставай да абмежаваньня на працу з дзецьмі, таксама ёсьць гэтак званыя «наркатычныя» артыкулы ( 327–329, 331–332), артыкул 342 -1 аб прапагандзе самагубстваў, артыкулы 343 і 343-1, у якіх вядзецца пра выраб і распаўсюд парнаграфічных матэрыялаў, у тым ліку з выявамі непаўналетніх.

Аналягічныя зьмены, якія датычацца гэтых абмежаваньняў, унесеныя ў Кодэкс аб адукацыі і Закон «Аб фізычнай культуры і спорце».

Форум

Камэнтаваць тут можна праз Disqus. Калі вы ў Беларусі, любы камэнтар можа быць падставай для перасьледу з боку ўладаў.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава
XS
SM
MD
LG